Αδερφια . .. ! ! !

Μες σε ένα χωράφι ,
πριν του γεννησιμιού του χρόνου ,
υπήρχαν δυο αδέρφια . ..

μέχρι που ο ένας Λειτούργησε εις στις Ουράνιες Οδούς
και ο άλλος Δημιούργησε Εις στην Γη . ..


-Όπου & να πας έχω πάει
-Ότι & να κάνεις το έχω ηδη κάνει . ..

Μην σκάβεις "μες στης Γης το απύθμενο"
ανοίγοντας τις πόρτες σαν να είναι δώρα λαμπερά . ..

Μην παρασύρεσαι από τον Θαυμασμό της στιγμής . ..

Θυμήσου από που ξεκίνησες. ..

Από το χωράφι που γεννά τον χρόνο . ..

Εκεί μαζί ήμασταν
& ατενίζαμε τα Συναισθήματα μας
δημιουργώντας λίθο λίθο
την αιώνια Γέφυρα  . ..

Μαζί τρέχαμε σε όλες τις μορφές 
καλύπτοντας όλα τα άκρα των κύκλων . ..

Μες στην σπείρα έπεσες όμως αδερφέ μου ,
Δημιουργώντας ,
αφείνωντας - ξεχνώντας την Λειτουργία του Χρόνου . ..

παρασυρμένος να στροβιλίζεσαι
Αιώνια ,
μες στης Ροής του Νερού ,
οπού δεν οδηγεί στα άστρα του Συνόλου,
αλλά στο Κέντρο του συναισθήματος που δεν εκδήλωσες . ..

Γέννησες Χρόνους άθελα σου . ..

Αιώνες διαχυθήκαν στο πέρασμα τους ,
σπέρνοντας πέτρες  , όχι λίθους
ξεχνώντας την Μνήμη  
ξεχνώντας την Αφοσίωση,
ξεχνώντας την Δύναμη του Παν ως Ιλίμ ,. ..

Εσύ που κατοικείς Εις τους Χώρους των Ελιγμών . ...!  !  !

Στερημένος τον Λίθο που Ενώνει τις Γέφυρες
στερημένος από ενα Πνέυμα ακίνητο
διάσπαρτο μες σε όλους τους χρόνους ,
ασυντόνιστος σε όλα τα ακούσματα που διαχέονται απο τον χορό της . ..


Περιορισμένος μες στον λαβύρινθο
οπού η κάθε πόρτα ανοίγει άλλη πόρτα ,
και κάθε φορά που ανοίγεις μια πόρτα
δύο καινούργιες θα σου παρουσιάζονται ..
Και κάθε που θα συνεχίζεις ,
άλλες τόσες ταυτόχρονα θα έχεις δημιουργήσει . ..

Έλα, ..
Να πάρεις καθάρια αναπνοή,
& να θυμηθεί το Iερό μάτι τα άστρα τις οδούς ,
πίσω στο Αιώνιο χωράφι ,
εκεί οπού Χρόνους μπορεί να γεννήσει & να Δαμάσει . ..

έτσι συνάνθρωπε μου ,
περπατητή των Άστρων
αιώνιε κολυμβητή ,
σήκω από την Άβυσσο της λάσπης
και άφησε να νιώσεις σε όλο το σύνολο σου
ένα συναίσθημα κατακλυσμού  . ..

Την ταχύτητα των παιδιών σου που τρέχουν μες στην διάνοια σου
διεισδύοντας μες σε όλα τα άκρα οπού δεν έχει λάβει τον Λίθο
και ακινησία ενυπάρχει . .. ! ! !

Δώσε την Δύναμη της Εστίασης σου σε εκείνο το σημείο επαφής ,
λάξευσε το άγγιγμα της Στιγμής , νιώσε Ιλίμ  ... 
νιώσε την Αυθεντικότητα σου
ως ύπαρξη ζωής . .. 

Νιώσε την ταχύτητα της Δύναμης στο σημείο της Αυθεντικότητας σου,
ως γόνος προερχόμενος από το Αιώνιο Σημείο ,
εδώ οπού ενυπάρχει η Αιώνια Φλόγα μες στην Αιώνια Δροσιά ενός Ανέμου . ..

ΝΑ αντέξεις & να υποστείς
ΝΑ δαμάσεις & να σμιλεύσεις τον Λίθο . ..

Ότι & να σου συμβεί
μην αφήσεις ποτέ να χάσεις το συναίσθημα του συνόλου που ενώνει
όλα τα άκρα . ..
Εσύ που είσαι ήδη στο μονοπάτι προς το χωράφι
εσύ θα λάβεις όλες τι πληγές . ..
Ότι και να χάσεις στο πέρασμα τούτο,
θα το λάβεις όταν τελειώσεις το περπάτημα . ..

Δυνατό σε θέλω ,
ποτισμένο με αφοσίωση όλη την Θέληση σου . ..

Δεν θέλω να πιστέψεις . ..
Δεν έχει να κάνει με καμιά πίστη . .. ουδέποτε είχε να κάνει με πίστη . ..


Αλλα με
Ελευθερία Ζωής

Στο παρών χρονικό όριο
ευρισκόμαστε στο πεδίο όπου
προσφέρουμε στιγμές στους ευατούς μας . ..

Ο καθένας μας & διαφορετικά . .. χωρίς να λαμβάνουμε την προσφορά του Συνόλου ..

& λογικότατον ,
εφόσον δεν έχεις ανακτήσει την επαφή με τον Κόσμο μες στον οποίο είσαι . ..

Δεν ειναι κάτι το οποίο θα ξημερώσεις μια μέρα ,
έπειτα απο διαλογισμό ,
ή μιας επίσκεψης στην εκκλησία
και θα θέσεις την προσφορά σου ως προς το Σύνολο του Κόσμου

Γενιέσαι & το έχεις ...
Δεν είναι χάρισμα ή θαύμα . ..

Είσαι μέτοχος του Κόσμου τον οποίο αναπνέεις
αλλά αδύναμος διότι τον απαρνήθηκες μπρος στην φιλία του έρωτα ,
δια να μην σε κοροϊδέψουν με το να ξεστομίσεις την ειλικρίνεια σου ως προς την έκφραση του συνόλου που νοιάζεσαι . ..

Διότι εξελίσσεσαι
έως ότου ανελίξεις τα στοιχεια που αποτελεί το σύνολο σου . ..

Εάν τα απαρνηθείς , τα αγνοήσεις, αδιαφορήσεις ,
δεν θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί κάτι ,
όταν δεν Θέλεις τον Κόσμο . .. πέφτεις , καταρρέεις,
η σκιά χάνει την ζωηράδα της , γερνάς,

Δεν έχεις λόγο . ..
φεύγεις & ξανά έρχεσαι
έως ότου
αναφέρεις την Μνήμη της Ανάμνησης Σου ,
από εκεί οπού σταμάτησες την Ζωγραφική
στον καμβά του Κόσμου που σου δόθηκε . ..

Η Λήθη μας έχει περιτυλίξει τόσο ζεστά
που δεν θα τολμήσουμε ποτέ να αφήσουμε τούτο το πέπλο . ..

Ο μοναδικός εν ισχύ παντοτινά πόλεμος
είναι αυτός που δεχόμεθα συνεχώς ως λάβωμα στο συναίσθημα
& μέγας αποπροσανατολισμός από την έκφραση που σπάει την Λήθη . ..

Όλοι μας έχουμε την ευκαιρία να νιώσουμε
τον κατακλυσμό του συναισθήματος που ενώνει . .. 

Έτσι αδερφέ μου
άδραξε την ευκαιρία να νιώσεις ,
εστιάζοντας στο πυρήνα του κέντρου σου . ..
Χρειάζεται να το γνωρίσεις  
μέσα από στιγμές που δραστηριοποιούν τμήμα του εγκεφαλου
που εγείρει ένα συγκεκριμένο τμήμα
που περιορίζει την Λήθη που ορισες ο ιδιος . ..! ! !