ΛΕΩΝΤΑΣ ~ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΦΙΛΟ ΑΔΕΛΦΟ! ΓΕΝΝΑΙΟ ΠΑΛΛΙΚΑΡΙ!

Κι εδώ να συμπληρώσω κι εγώ, ότι εχθές που σας διάβαζα συγκινήθηκα πολύ. Κι όταν διάβασα τι έγραφες για τον Λέωντα Δήμητρα, ένιωσα όπως και η ladosifa. Μόνο να φανταστώ μπορώ πως ένιωσες!

Εύχομαι να είσαι γερή και δυνατή για να τον αγαπάς και να τον θυμάσαι.
Λυπάμαι κι εγώ που δεν τον γνώρισα.

Συγνώμη θα ήθελα να γράψω περισσότερα, αλλά σας γράφω από τον χώρο της δουλειάς μου.

Έχετε όλη την εκτίμηση μου και τον σεβασμό μου, αγαπητοί φίλοι!

Δήμητρα έγραψε:

Σας ευχαριστώ πολύ.
Τον αδελφό μου τον χάσαμε πέρσι. Οι ημερομηνίες ταιριάζουν.

Επέστρεψα μόνιμα πλέον πριν μερικούς μήνες. Κανένας δικός μου πλέον εδώ. Τους γονείς μας τους χάσαμε από παιδιά. Ο αδελφός μου με μεγάλωσε. Ήταν ο καλύτερος αδελφός του κόσμου! Δεν μου έλειψε τίποτα.

Όταν σκοτώθηκαν οι γονείς μας, αυτός ήταν 17 χρονών. Δεν δέχτηκε να πάμε σε συγγενείς. Νοίκιασε σπίτι κι είχαμε μια πολύ καλή σπιτονοικοκυρα που τον αγαπούσε πολύ κι αυτόν κι εμένα.
Το βράδυ πήγαινε σχολείο να τελειώσει και τη μέρα δούλευε πολλές ώρες σε δυο δουλειές,και σαββατοκύριακα.
Μέχρι που μπήκε στρατιωτική σχολή. Εμένα μ άρεσε ο χορός κι αφου τελειωσα το λύκειο μου πλήρωνε ιδιωτική σχολή χορού. Κατάφερα και πήρα δίπλωμα για δασκάλα χορού.
Ποτέ δεν μου λεγε όχι. Πάντα προστάτης μου και δίπλα μου.
Όλοι τον λατρευανε και τον σεβονταν. Κανείς ποτέ δεν με πείραξε γιατί ήξεραν τίνος αδελφή είμαι. Ήταν ο φύλακας μου. Το όνομα του ήταν η περιουσία μου όλη. Η αγάπη του ήταν ο θεός μου. Έμαθα να μην φοβάμαι ούτε θεό ούτε άνθρωπο εξαιτίας του.
Ήταν ο υπεράνθρωπος μου. Κι ο πιο όμορφος άντρας που γνώρισα ποτέ μου! Και δεν γνώρισα άντρα που να σεβόταν τις γυναίκες και να τις πρόσεχε όπως ο αδελφός μου. Πάντα ένιωθα οτι καταλαθος γεννήθηκε στη γη. Πάντα ένιωθα οτι δεν τα ξέρω όλα για τον αδελφό μου,κι ίσως ούτε κι αυτός.

Όταν παντρεύτηκα υποφερα που έπρεπε να φύγω. Αλλά απ την άλλη καιρός ήταν να τον απολευθερώσω. Από μικρός με πήρε στην πλάτη του. Ποτέ δεν έδειξε αν κουράστηκε. Ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε για το βάρος αυτό. Ποτέ δεν ζήτησε βοήθεια. Ποτέ δεν έδειξε να ενοχλείται που στερήθηκε όσα είχαν οι φίλοι του, και την ανεμελιά και την ελευθερία του.

Αυτός ήταν ο Λέωντας μου, ο καλύτερος αδελφός του κόσμου,κι ο σπουδαιότερος άντρας του κόσμου.

Αυτός ήταν ο φίλος μας. Δήμητρα καλώς ήρθες στην αγκαλά μας, και να ξέρεις είσαι ανάμεσα σε φίλους καλούς.

     Αχχ ναι! Δεν είναι ωραίο που την έχουμε ανάμεσα μας;

Πόσο σας ευχαριστώ όλους σας! maggisoula νιώθω σαν να είμαι από την αρχή εδώ. Σαν στο σπίτι μου. marko το αισθάνομαι ότι είμαι ανάμεσα σε φίλους. Σε φίλους και σε μέρος που έζησε ο αδελφός μου. Σε μέρος όμορφο γεμάτο από όμορφους ανθρώπους. Γεμάτο από την αύρα της συγκλονιστικής Αιθηρόης.
Σήμερα νιώθω πολύ ήρεμα. Κι εδώ μέσα ο ναός έχει μια νηνεμία,και μια γλυκιά ατμόσφαιρα σήμερα. Σαν ξεκούραση μοιάζει.

Παναγιώτα όλοι έχουμε καλές και ανάποδες. Προσωπικά είμαι πολύ ευτυχισμένη που σας βρήκα. Όχι μόνο γιατί βρήκα ένα κομμάτι του αδελφού μου,που με κάνει ακόμα πιο περήφανη που υπήρχα στην ζωή του, αλλά και για όλους εσάς.

Δήμητρα...

Η αγάπη που έδωσες και πήρες... αυτή η ανταλλαγή μεταξύ σας, δημιούργησε ένα ακλόνητο "δεδομένο", που κανείς δεν μπορεί να σπάσει.
Είναι μία σπουδαία "γέφυρα" και ένας "δρόμος" που δεν θα κλείσει ποτέ...

Είναι η Επικοινωνία σας...

Να χαμογελάς και να μην φοβάσαι τίποτε...

Για τον Λέων μας που δεν τον ξεχνάμε.


Ο Ουρανός τροφός μου και η Γη με εκπαιδεύει.


Η ισχύς μου είναι η Τιμή και απόδειξη ο λόγος μου.
Με πειθαρχία συγκροτώ και τους τρόπους μου ορίζω.
Αντλώ εσωτερική δύναμη από την μαγεία που μου ανατέθηκε.
Το αιώνιο είναι η ζωή και αφετηρίες μου ο θάνατος.
Η ανδρεία και η αντοχή εκπαιδεύτηκε στο σώμα μου.
Η αστραπή η καθάρια είναι το φως στα μάτια μου.
Το αόρατο του ήχου και η κρυφή σκέψη είναι τα αυτιά μου.
Η γρηγοράδα και η ετοιμότητα είναι τα άκρα μου.
Η ευκαιρία και η αγάπη είναι οι σκοποί μου.
Η δημιουργία και η έμπνευση είναι το θαύμα μου.
Οι αρχές μου στηρίζονται στο δίκαιο της Φύσης.
Ο νους είναι ο φίλος μου μα κι αυτόν τον δοκιμάζω.
Η αφροσύνη, η αχαριστία και η έλλειψη συμπόνιας όλοι οι εχθροί μου.
Το ελεύθερο πνεύμα, η καθαρή σκέψη και η γνώση η πανοπλία μου.
Το ατάραχο πνεύμα και η αλήθεια είναι το κάστρο μου.
Το όνειρο του πνεύματος και η αποκατάσταση είναι το σπαθί μου.
Η αναζήτηση και η φύλαξη του φωτός είναι ο δρόμος μου.
Η προσφορά και η καλοσύνη είναι η πηγή μου.
Η μνήμη και η σοφία το ζωνάρι που με συγκροτεί.
Όλα τα χρώματα του σύμπαντος το πανωφόρι μου.
Το άπειρο μου καταλύει τα όρια μου.
Όπου κι αν βρίσκομαι, είμαι παντού και πουθενά.
Ό,τι κι αν γίνομαι, είμαι τα πάντα μέσα στα πάντα.
Εγώ είμαι «μία» και είμαι «ένας».
Είμαι πολλές και άλλοι τόσοι.


Αιθηρόη 24-3-2009

Λεωντα μου.
 

Εχεις δίκιοοοοοοοο!!!!!! με τις βλακείες το ξέχασαααααα!!!!! Λέων μου Λέων μας!!!!!

     

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω
έχω φίλο τον Ήλιο-Θεό
με του αγέρα το νέκταρ μεθάω
αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.

Και χωρίς τα φτερά δεν φοβάμαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.

Λευτεριά στους ανέμους ζητάω
έχω πάψει να είμαι θνητός
ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω
δίχως σώμα χρυσός αετός.

Και χωρίς τα φτερά δεν φοβάμαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω
έχω φίλο τον Ήλιο-Θεό
με του αγέρα το νέκταρ μεθάω
αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.

Κι αυτό του άρεσε. Θυμάσαι;

Τίποτα δεν ξεχνώ...

Το γνωρίζω.

Θυμήθηκα κι ένα άλλο τραγούδι που του άρεσε. Το τραγουδούσε μάλιστα. Τον έβαζα να το λέει συνέχεια. 
Είχε πολύ ωραία φωνή. 
Μόνο ο Πάνος δεν ήθελε να το ακούει. Κάποιες συγκεκριμένες ώρες βέβαια. Είναι ο προληπτικός της παρέας.

Ναι.

Δεν τον ξεχναμε. Μαζί μας είναι και μέσα μας τον κουβαλάμε. Κι εγώ μπορεί να μην έτυχε να τον ακούσω να τραγουδάει αλλά το γέλιο του ηχεί ακόμα στ αυτιά μου. Δυνατό και καθαρό.