1.000 ΧΡΟΝΙΑ...

Εάν ζούσατε 1.000 χρόνια την κάθε ζωή...

Και εάν μπορούσατε να διαλέξετε ο,τιδήποτε, το οποίο θα σας δραστηριοποιεί σε όλη την συγκεκριμένη ζωή... αλήθεια... τι θα επιλέγατε να κάνετε; Τι θα θέλατε να είστε; Πού;

Δεν χρειάζεται να το γράψετε.
Αρκεί, το να το σκεφτείτε σοβαρά.

Και όταν το κάνετε, (και επειδή οι πιο πολλοί, αν όχι όλοι, θα σκεφτούν περισσότερα από ένα), προσπαθείστε να καταλήξετε σε μία και μοναδική ασχολία.

(Έχοντας πάντα υπόψην, μην ξεχνάτε, πως θα είναι για 1.000 χρόνια.)

Άραγε...
Τι αγαπάτε πραγματικά...
Τι, αληθινά, θέλετε...

Πολύ δύσκολο αυτό! Και με ξάφνιασε, σχεδόν με σοκάρει που δυσκολεύομαι. Άσε που μετά από εντατική σκέψη, με μια πρώτη εκτίμηση είδα ότι οι επιλογές μου σε ότι έχω κάνει ως τώρα, απέχουνε από αυτό που βρήκα βαθιά μέσα μου. Είδα ότι με την προοπτική των 1000 χρόνων, αλλιώς θα διάλεγα την ζωή μου.
Παράξενη ερώτηση. Και νόμιζα ότι ήξερα τι θέλω, κι ότι διάλεξα αυτό που εγώ θέλω. Τότε γιατί νιώθω έτσι; Ότι δεν ήξερα;
Με τάραξες.

Παράξενη ερώτιση...
Πιστεύω όλοι, μηδενός εξαιρουμένου ξαφνιαστήκαμε.


Θα ήθελα όμως να μας δευκρινίσεις, υπο ποιες συνθήκες θα ζούμε, αυτά τα χίλια χρόνια...

Θέλω να πιστεύω, για να ζούμε χίλια χρόνια..άρα ο άνθρωπος έχει κάνει το άλμα, κι έχει υπερβεί, τις τωρινές του αδυναμίες,
κι έχει πετάξει τους δυνάστες, που τον διαφεντεύουν..
Και δεν υπάρχει αυτή η μηχανή που έχουν στήσει ανά τον κόσμο, που στα γρανάζια της αλέθει τους ίδιους τους ανθρώπους..
δεν υπάρχει το χρήμα.. που αγοράζει, σχεδόν τα πάντα..


Τότε μπορούμε να ονειρευτούμε πραγματικά, τι θα θέλαμε να κάνουμε..

Υπο αυτές τις συνθήκες που ζούμε τώρα.. δεν νομίζω ότι είναι εφικτό.


Να γίνω γιατρός;(παιδίατρος κατά προτίμηση) δε θα μπορώ να προσφέρω τη βοήθεια που θα ήθελα, γιατί θα με κουμαντάρουν
οι φαρμακευτικές εταιρείες, και τα ασφαλιστικά ταμεία.
θα αναγκάζομαι να γιατρεύω ασθένειες, που στην πραγματικότητα έχουν δημιουργήσει μέσα σε εργαστήρια,
κια ίσως εγώ ως γιατρός, έχω μεταδώσει στα παιδιά, μεσω των ενβολίων που τα έχω κάνει.

Να γίνω μουσικός καλλιτέχνης.. θα με εκμεταλλεύονται οι δισκογραφηκές εταιρείες.
θα παρεμβαίνουν στο έργο μου, και το πιο πιθανών, δε θα δημιουργώ αυτά που θέλω εγώ, αλλά αυτά που θέλουν αυτοί.
Για να μην τους έχω ανάγκη.. θα πρέπει να παίζω στους δρόμους και τις πλατείες.. και να ζω με τα χρήματα που θα μου δίνουν οι περαστικοί.


Εχουν βάλει φρένο στα όνειρα μας..


Αλλά θέλω να πιστεύω, η ανθρώπινη ψυχή, θα το κάνει το ΑΛΜΑ....

(χαράζει πρόσωπα η θλίψη

Ο κόσμος βράζει .
Να προσέχουμε , να μην παρασυρόμαστε από την δύνη των γεγονοτων. Ας έχουμε υπομονή.

Και ότι είναι να γίνει , θα γενεί.
ας κρατησουμε το καλυτερο . ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ)



Αν είχα πάντως 1000 χρόνια και αλλα τοσα , και αλλα.. τοσα, για να "παλεύω" ,
θα θελα να μην είναι η πρωτη φραση που μου ρχεται..: "βάσανο"..
θα θελα .. να παλεύω για την Ζωή με Ζωή, δίχως τον Φόβο.
Και θα θελα να ξεπερασει ο ανθρωπος τον Ευατο του.
Αν και αισθανομαι οτι καποιοι δεν το πιστευουν αυτο.
Αν ομως εγω πιστευω οτι μπορω να ενσωματωσω τα εγω μου , σιγουρα τοτε,
δεν  πιστευω με τιποτα .. μα με τιποτα.. οτι ειμαι ο μονος ανθρωπος που το μπορω.

Αιθηρόη έγραψε:

Γνωρίζετε...
Την ιστορία του Κόσμου;
Το DNA του υλικού του σώματος;
Πώς λειτουργούν οι Δυνάμεις και δημιουργούν το Υφαντό που αποκαλούμε Σύμπαν;
Την Διάνοια που έχει και αλληλεπιδρά με τα όντα που το κατοικούν;
Τι είναι η Φύση και πώς λειτουργεί σε όλες τις εκφάνσεις της;

Γνωρίζετε...
Την ιστορία του ανθρώπου;
Το DNA του ανθρώπου και τι δυνάμεις ή ιδιότητες συγκρατεί μέσα του κλειδωμένες;
Την πορεία του στο Σκηνικό του Κόσμου;
Ποιος ή τι είναι;
Τον κώδικα του εγκεφάλου;
Τις μορφές που έχει πάρει ο άνθρωπος, στην διάρκεια του Χρόνου και Χώρου... ή αυτές που βρίσκονται ακόμη κωδικοποιημένες μέσα του και περιμένουν τις κατάλληλες συγκυρίες να εμφανιστούν;
Την πολεμίστρια Ψυχή και τον πιστό σύντροφο του,  το ισχυρό Πνεύμα;
Τον αιώνιο, άφθαρτο σπινθήρα που τίποτα και κανείς δεν μπορεί να αφαιρέσει από την πηγή της ύπαρξης του όντος;
Την απίστευτη λειτουργία του υλικού σώματος του ανθρώπου;
Τα "όντα" που ζουν μέσα του και συγκροτούν αυτόν τον θαυμάσιο οργανισμό, τα οποία έχουν διάνοια, νιώθουν και σκέφτονται, μιλούν και προσεύχονται;

Γνωρίζετε...
Την ευκαιρία που δίνεται κάθε φορά, να πειραματιστεί κάθε ένα ον, με τα Υλικά του Κόσμου;
Την δυνατότητα που δίνεται, να γευτεί κάθε Γνώση που υπήρξε ποτέ, στα κατάστηθα του Νου της πηγής του Κόσμου;

Γνωρίζετε...
Την καρδιά και τον νου, του νερού... της φωτιάς... του αέρα... της γης... του αιθέρα;
Την διάνοια των φυτών κάθε μορφής;
Των ορυκτών;
Των ζώων... ξηράς, αέρος και θαλάσσης;
Των χρωμάτων;
Των ήχων;
Την κίνηση που υπάρχει μέσα σε κάθε άψυχο αντικείμενο;

Και μπορώ να συνεχίσω έτσι ακατάπαυστα...

Ένας ολόκληρος Κόσμος έχει στρωθεί στα πόδια σας... έχει απλωθεί στην διάνοια σας... έχει καταφέρει να χωρέσει στον νου σας... έχει απελευθερωθεί με θάρρος στην φαντασία σας... χαϊδεύει τα όνειρα σας...

Τα έχετε αποκαλύψει και ανακαλύψει... κατανοήσει και Γνωρίσει... όλα αυτά... και σας φαίνεται λίγος και μάταιος αυτός ο Κόσμος;

Όλα αυτά...

(Και όλα αυτά... στον τρόπο που υφίστανται, σε αυτήν την Διάσταση αντίληψης που υπάρχει αυτή η μορφή του Κόσμου, διότι... όλα αυτά, είναι μόνο μία Χώρα, σε έναν απέραντο Χάρτη.)

Λυπάμαι βαθιά, που σας στέρησαν την γνώση μίας τρομακτικής αλήθειας, όπως αυτής της ύπαρξης ενός Κόσμου, που παρέχει όσα θα μπορούσατε ποτέ να ονειρευτείτε... φανταστείτε... εξερευνήσετε... αποκαλύψετε.

Τίποτε από αυτά δεν θα δικαιούσασταν, εάν δεν είσασταν παιδιά και γέννημα αυτού του μαγικού Κόσμου... σάρκα από την σάρκα του, ψυχή από την ψυχή του, πνεύμα από το πνεύμα του.

Έχετε άπειρους θαυμαστούς λόγους, να εκτιμάτε την Ύπαρξη και την συμμετοχή σας, σε αυτό το μαγικό ταξίδι.

Θέλω, λοιπόν, να πω...
Αφήστε να μπούν όλα αυτά τα ερωτήματα στο νου σας... αφήστε τα να του δώσουν "ρεύμα"... πάρτε φωτιά... αναζητήστε και ανακαλύψτε... και όλα θα συμβούν.

Ποιος είσαι εσύ;
Ποιος είναι ο Κόσμος που εκδηλώνεσαι;

Όπου και εάν κοιτάξεις και ψάξεις, θα βρεις μία απάντηση, ένα μέρος της αλήθειας.

Παρατήρησε προσεχτικά... από την αρχή... με εμπιστοσύνη... και θα δεις.

Φυτώριο ο Κόσμος...
Πλούσιο... μεστό... γεμάτο χρώματα από έναν Νου απεριόριστο...

Αυτός ο Κόσμος...
Των Δυνάμεων και των Μορφών, που ακούραστα κεντούν στο δέρμα της Ψυχής του...

Αυτός ο Κόσμος...

Διάνοια δυσνόητη, για του ανθρώπου την σκέψη...

Σιγά σιγά...

Πνευματικές Δυνάμεις, οι άνθρωποι, που περιμένουν να ωριμάσουν...

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΩΡΙΜΑΣΟΥΝ...

Και σε παρακαλώ... μην...

Μέσα στην καρδιά της ψυχής μου, έχω τις στάχτες σπιτιών που έχουν καεί... ό,τι και εάν σημαίνει αυτό.

Ο δικός σου κόσμος, είναι ομορφότερος... εσένα περιμένει να τον αποκαλύψεις.

Ναι... λαμβάνω την σκέψη σας...

Όχι... μην σκεφτείτε πως όσα σας μιλώ, πηγάζουν από μία διάθεση αθώας καλοσύνης και ρομαντικής προδιάθεσης ή επιθυμίας.

Μην σκεφτείτε πως εκπέμπω από ένα χρωματιστό και ηλιόλουστο συννεφάκι.

Φως και σκοτάδι έχω, όπου το ένα δίνει λόγο στο άλλο να υπάρχει.

Δεν είναι αισιοδοξία ή ελπίδα... δεν είναι επιλογή ή ροπή.

Δεν ζω στα εύκολα, ούτε με αποστάσεις.

Έχω όλα τα "κακά" του κόσμου και ξοδεύω ό,τι "καλό" διαθέτω.

Δεν επιθυμώ, ούτε να σας παρηγορήσω, ούτε να σας ξεγελάσω, ούτε να σας καλοπιάσω...

Ο Κόσμος δεν μοιράζει... μίζες. Άρα δεν διεκδικώ, λαμβάνειν.

Σας μιλώ απλά την αλήθεια.

Πάντα υπήρξα φίλη σας... και αυτό δεν αλλάζει.-

Η μόνη μου επιθυμία, είναι να ξεκλειδώσετε τον νου και την ψυχή σας. Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνον με αλήθεια, διότι αργά ή γρήγορα, αυτή αναγνωρίζεται από μία αθάνατη ψυχή και ένα ζωντανό πνεύμα.

Τίποτε άλλο.

Ναι... γνωρίζω... πώς όλα αυτά, όταν ο τόπος καίγεται... και γιατί;

Διότι ο τόπος καίγεται...

Όταν γνωρίζεις ποιος είσαι, πού υπάρχεις, τι μπορείς να πράξεις... τότε κανείς δεν μπορεί να σε ελέγξει, να ορίζει την ζωή και τον νου σου..

Τόσο καιρό, αρνιόσασταν τις δυνάμεις σας... "αγνοούσατε"... ξεχάσατε... και τις απαρνηθήκατε, από έλλειψη πίστης και γνώσης.

Όταν απαρνείσαι τις δυνάμεις σου, τις δίνεις σε κάποιον άλλον.

Και αυτό, είναι πολύ σοβαρό. Έχει τις συνέπειες του. Όλα έχουν...

Και οι συνέπειες... είναι αντιδράσεις στον Χώρο, στον Κόσμο...

Από εσάς εξαρτάται, είτε το πιστεύετε, είτε όχι.

Η πιο ελάχιστη αλλαγή, είναι ικανή να αλλάξει ολόκληρο κοσμικό σχέδιο.

Σκεφτείτε το αυτό...

(Ελάχιστα εκατοστά χρειάζεται να μετακινήσεις τις ράγες, μίας σιδηρογραμμής... και το τρένο αλλάζει πορεία...)

και νιωθω σιγουρη οτι και για καθε απο αυτα τα χιλια χρονια θα σ αγαπω

Διαισθάνομαι ότι πλανάται μια θλίψη, και μια στεναχώρια στην ατμόσφαιρα.

Εύχομαι να μην έχει συμβεί κάτι κακό σε κάποιον απο εσάς... η και όχι μέλος του Ναού..και εν αγνοία μου, με τα σχόλια μου, να ρίχνω λάδι στη φωτιά.


Αλλά θα ήθελα να σχολιάσω αυτά που έγραψα πιο πάνω...

Και αυτή τη φορά τα λόγια να βγαίνουν απο τη ψυχή, και όχι απο τη σκέψη....

να δω πότε θα τα ενώσω αυτά τα δυο..

Για να κάνει το άλμα η ψυχή.. πρέπει πρώτα να νιώσει ελεύθερη...
Να λαχταρήσει και να αναζητήσει την ελευθερία..
Με δυνάστες.. και χωρίς αυτούς.. πρέπει να βρούμε την ελευθερία της ψυχής μας..

και ένας τρόπος είναι μεσω αυτού που κάνουμε..
αν καταφέρουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε..έστω και χωρίς μισθό.. απελευθερώνουμε ένα κομάτι της ψυχήςμας.

Και είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν ψυχές, που όσες φορές και να ήρθαν σ' αυτόν τον κόσμο.. και να 'χουν περπατημένα 1000 χρόνια εδώ..
απο αγάπη για την ελευθερία.. απο αγάπη για την ζωή.. έβρησκαν πάντα τρόπους να κάνουν αυτό που αγαπούν.

Ήταν μία απλή ερώτηση...
Χωρίς πρόσθετα "εάν" και "εφόσον"...

Χμ... ένα παράδειγμα, σε μικρότερη κλίμακα...
Αλλιώς θα επιλέξεις έναν σύντροφο με τον οποίο θα περάσεις μία νύχτα μαζί του, αλλιώς εάν γνωρίζεις πως θα ζείς μαζί του για 1 χρόνο... και διαφορετικά εάν γνωρίζεις πως θα ζεις μαζί του για 100...

Τι είναι αυτό, που αγαπάς τόσο πολύ, ώστε να το κάνεις για 1.000 χρόνια;

Όταν αυτό βρεις... αυτό που γνωρίζεις πως αληθινά θέλεις και βάση αυτού επιλέγεις, διότι θα αποτελεί το "πρώτο βασικό στοιχείο"... τότε η μία νύχτα, ο 1 χρόνος, τα 100...;

Ο Δρόμος σου... ο Τρόπος σου...
Εσύ...

Παναγιώτα μου...

Ό,τι μία φορά αγαπήσαμε, θα το αγαπάμε πάντα...
Και εγώ σε αγαπώ...

Η καρδιά μου πάντα σε αγκαλιάζει.

Αιθηρόη έγραψε:

Εάν ζούσατε 1.000 χρόνια την κάθε ζωή...

Και εάν μπορούσατε να διαλέξετε ο,τιδήποτε, το οποίο θα σας δραστηριοποιεί σε όλη την συγκεκριμένη ζωή... αλήθεια... τι θα επιλέγατε να κάνετε; Τι θα θέλατε να είστε; Πού;

Δεν χρειάζεται να το γράψετε.
Αρκεί, το να το σκεφτείτε σοβαρά.

Και όταν το κάνετε, (και επειδή οι πιο πολλοί, αν όχι όλοι, θα σκεφτούν περισσότερα από ένα), προσπαθείστε να καταλήξετε σε μία και μοναδική ασχολία.

(Έχοντας πάντα υπόψην, μην ξεχνάτε, πως θα είναι για 1.000 χρόνια.)

Άραγε...
Τι αγαπάτε πραγματικά...
Τι, αληθινά, θέλετε...

ερωτηση πολλη δυσκολη παντος βρηκα τη θα ηθελα να κανω ασταματητα για χιλια χρονια και παραπανω 
αλλα δεν ειναι ενα...
 δεν ξερω τη να προτωδιαλεξω
αλλα θα πω κατι που θα ηθελα δευτερευον αλλα αυτο θα πω μονο
σε χιλια χρονια απο τωρα να σηναντηθω με ενα μελος του αορατου ναου να το φερη ετσι οι τυχη και ο καθε ενας να καταλαβη οτι καποτε ηταν μελος του αορατου ναου
με τα αντηστηχα ονοματα
αλλα και καποιο μελος που θα ειχαμε εστω και λιγη εποικηνωνια οι ξεκατηνιασματα οι φιλονηκια οι μια απλη σηζητηση

και ας ξανα εχουμε  παλλι αντιπαραθεση για  [το παιδι του λαου του συγκεκρημενου φορουμ]

βαγγελης1234 έγραψε:

ερωτηση πολλη δυσκολη παντος βρηκα τη θα ηθελα να κανω ασταματητα για χιλια χρονια και παραπανω 
αλλα δεν ειναι ενα...
 δεν ξερω τη να προτωδιαλεξω
αλλα θα πω κατι που θα ηθελα δευτερευον αλλα αυτο θα πω μονο
σε χιλια χρονια απο τωρα να σηναντηθω με ενα μελος του αορατου ναου να το φερη ετσι οι τυχη και ο καθε ενας να καταλαβη οτι καποτε ηταν μελος του αορατου ναου
με τα αντηστηχα ονοματα
αλλα και καποιο μελος που θα ειχαμε εστω και λιγη εποικηνωνια οι ξεκατηνιασματα οι φιλονηκια οι μια απλη σηζητηση
υ.γ χριστηνακη τωρα που το σκεφτομαι εσενα θα ηθελα πιο πολλυ
και γιατι οχι να ξαναμαλωσουμε παλλι για την αδερφη [το παιδι του λαου του συγκεκρημενου φορουμ]  να εχουμε ενα τσακωμω και μετα
τον τσακωμω ξερης εσσει  
χμμ γιατι οχι να μην το ζησουμε σε χιλια χρονο
υπομονη προς την αιωνιοτητα του χρονου και του συμπαντος δεν ειναι πολλα χρονια

12.04.2014 15:42:30

Επειδή αυτό το ζήτημα είναι πάρα πολύ λεπτό και συγκεκριμένο,κάπου εδώ εξαντλούνται οι όποιοι λόγοι υπομονής,ανοχής και της κατανόησης μου.
Θεωρώ πως δόθηκε απλόχερα χώρος στο να εκφράσει τον όποιο λόγο του,αλλά από ένα σημείο και έπειτα η υπομονή,η σιωπή και η ανοχή,εύκολα μπορούν να μεταφραστούν σε αποδοχή και παραδοχή και σε κανένα άλλο φόρουμ,όπου συχνάζει δεν θα επέτρεπαν αυτήν την συμπεριφορά,κάτι το οποίο και δεν εκτιμά,παρόλα αυτά εξακολουθεί με το ίδιο μοτίβο.
Εάν μέσα στο σπίτι μου,έμπαινε κάποιος και με παρενοχλούσε με αυτόν τον τρόπο,θα λάμβανα κάποια μέτρα,ομοίως και τον ναό,αισθάνομαι ως σπίτι μου,αλλά προς το παρόν τα μοναδικά μέτρα για να δηλώσω αντίθεση και άρνηση είναι  ή να ανοίξω το λιμανοκουτάκι μου ή να μην δώσω έκταση στο ζήτημα,μήπως και εξατμιστεί.
Κανέναν όμως από τους δύο τρόπους δεν θα επιλέξω,πλέον,παρά εκείνον που μου ξεκαθαρίζει την δική μου θέση.
Η προηγούμενη φορά ήταν και η τελευταία.

Η ερώτηση που έθεσα, είχε ως σκοπό να σκεφτείτε σε βάθος αυτό που θέλετε πραγματικά και υπερνικά όλες τις δευτερεύον, αλλά και παραπλανητικές, επιθυμίες.

Πέρα από αυτό...

Βαγγέλη1234...
Τι θέλεις "στον" και "από" τον Αόρατο Ναό;

Αιθηρόη έγραψε:

Η ερώτηση που έθεσα, είχε ως σκοπό να σκεφτείτε σε βάθος αυτό που θέλετε πραγματικά και υπερνικά όλες τις δευτερεύον, αλλά και παραπλανητικές, επιθυμίες.

Πέρα από αυτό...

Βαγγέλη1234...
Τι θέλεις "στον" και "από" τον Αόρατο Ναό;

οχι κατι κακο μην ανησηχης θελω να μελετησω τα οποια γραφτηκαν 
που δηστηχως μετανιωνω δεν τα ανακαληψα πιο πριν οταν εγραφτηκα
αν θεωρης απο ενα τοσο αστειο οχι ειρωνηκο οι κυνηκο θελω κατι σε διαβεβαιωνο μονο αυτο θελω
θα αποσυνδεθω και θα τον μελετησω και χωρης συνδεση

Αστείο, όχι...

Όχι, δεν ήταν το χιούμορ η πρόθεση σου και το ξέρεις. Είναι τρόπος τακτικής.

Η πρόθεση σου ηγείται και εξακολουθεί.

Από αυτό που σκέφτεσαι έως αυτό που λες... και από αυτό που εν τέλη δηλώνεις έως αυτό που λαμβάνει ο άλλος, υπάρχει απόσταση.

Και δεν είναι πρόβλημα σύνταξης ή ορθογραφίας.

Να έχεις την βεβαιότητα, Βαγγέλη1234, πως δεν ανησυχώ.

Δεν είναι στις προθέσεις μου η αποχώρηση σου.

Όμως περιμένω να μείνεις συνεπής στην απάντηση που έδωσες.

Φρόντισε, λοιπόν, τα ανάλογα...

Είναι, α-νοησία να υποτιμούμε τους άλλους, ιδίως όταν δυσκολευόμαστε να αποτιμήσουμε τις καταστάσεις στις οποίες εμπλεκόμαστε.

Πρωτίστως, ελέγχουμε τον εαυτό μας τρις...

Jeta έγραψε:

Θα ηθελα να ταξιδευω συνεχως ....Πιστευω θα μου εφταναν 1000 χρονια να γνωρισω ολα αυτα τα πανεμορφα μερη υπαρκτα η μη ...Να γνωρισω αυτον τον τοσο ομορφο κοσμο γυρω μου...

Μα τωρα που το σκεφτομαι δεν φταιει  ο χρονος μα  η ψυχη γιατι πραγματι θελει ψυχη να κανεις πραξη οσα θες ..

Εχω ολα αυτα τα μερη γυρω μου,στην φαντασια μου.. Ολον αυτο τον κοσμο στην απλη καθημερινοτητα  διπλα μου..
Απλα ειναι δυσκολο να εκτιμω οτι μου δινεται απλοχερα ..
Και δεν θα μου αρκουσαν ουτε 100 ουτε 1000 χρονια γιατι παντα θα  ψαχνω κατι καλυτερο απο αυτο που ηδη εχω.
Παντα θα ψαχνω κατι καινουργιο αφου το παλιο παλιωσε και το βαρεθηκα..
Δεν θα μου αρκουσαν τα 1000 χρονια γιατι δεν εχω μαθει να αγαπω πραγματικα....
Οποτε τα 1000 αυτα χρονια θα προσπαθουσα να μαθω να αγαπω αληθινα..

Από τα πιο σοφά λόγια που έχω διαβάσει και κυρίως νιώσει.

Έτσι,είναι...και όλον τον κόσμο να γύριζε κανείς,αν δεν αγαπήσει πρώτα την θέση στην οποία βρίσκεται,αν δεν δει την κίνηση στην στασιμότητα του,απλά θα μετακινεί και θα περιφέρει,σε μια βαλίτσα την ανεπάρκεια του και η μεγαλοποίηση των ταξιδιών,το άπιαστο όνειρο τους,μια πλάνη είναι.